باز از یاد تو در سوز و گداز آمده ام
به گدایى به سر کوى تو باز آمده ام

چه مرادى که مریدى چو تو نادیده کسى
چه مریدى که زنازت به نیاز آمده ام

تو که نزدیکتر از من به منى مى دانى
که من خسته دل از راه دراز آمده ام

همه جا کعبه عشق است و من از دعوت دوست
تا بدین کعبه در خاک حجاز آمده ام

سمت رندى خود را به دو عالم ندهد
که نه چون شیخ ریا شعبده باز آمده ام

برگ یاسان من امید عطا پاشى تو است
از خطا پوشیت اى بنده نواز آمده ام

در سیه چال فنا شش جهتم جال بلا
زان نشیب از کرم تو به فراز آمده ام

سفره رحمت گسترده تو خواند مرا
بر سر سفره بازت به جواز آمده ام

طاق ابروى توام حاجب ذاتست و صفات
که به محراب عبادت به نماز آمده ام

پرده افکنده هزاران و چه بنمود و نمود
که درین پردگى خلوت راز آمده ام

طایر قدسى ملک و ملکوتست حسن
حیف چون صعوه که در چنگل باز آمده ام