ما در این کجراهه،در بین این ظلمت پرستان
ای صراط المستقیم آفتاب ایاک نعبد
بر بیگانه بودنت ای گل نه تنها من گواهم
خار هم حتی زده پیش تو زانوی تشهد
تشنه ام،بگذار روی دستت ای دریا بمیرم
سوگ این مردن نباشد کمتر از جشن تولد
لذت عاشق شدن ها درهمین پرپر زدن هاست
ای خوشا تو اوج قاف و ای خوشا من فوج هدهد
چه بخواهی چه نخواهی ما با هم عهد بستیم
مانده امضای دودل در زیر این برگ تعهد
تاریخ : یادداشت ثابت - چهارشنبه 92/9/7 | 1:6 عصر | نویسنده : سمیرا | نظرات ()