تنفرازآدمهای بی وجدان
اینجا انتهای زمین است...
درست لحظه مرگ انسانیت
جایی که دست های"مادران" بوی خون میدید
بوی جنایت...
وآبهای راکد طعم کودکانی رامیگیرد که ....
بی نفس خفه میشوند در خفقان این "نکبت آباد"...
معصومیت ها دریده میشوند
وآدمها...
همین آدمها...
چه ساده میگذریم ازکنار دردهایمان
این دردمشترک ...
اینجا انتهای زمین است
درست همین جا که ایستاده ایم...
تاریخ : یادداشت ثابت - سه شنبه 92/12/21 | 11:28 عصر | نویسنده : سمیرا | نظرات ()