پارسي يار
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
RSS
خواب پروانه ها
خواب پروانه ها
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
خواب پروانه ها
خواب پروانه هاپيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
برگزيدگان مجله در فروردين 1404
1 - در انتظار آفتاب
سي رتبه برگزيده بر اساس تعداد کل پيام در مجله
1 - آواي روستا
2 - « لنگرودي »
3 - *ابرار*
4 - ذره بين زنده
5 - * گل نرگس *
6 - تبسم بهار ♥
7 - قافيه باران
8 - خادمة الشهدا
9 - علي در کلبه درويشي
10 - محمد_عابديني
11 - ياسيدالکريم
12 - هما بانو
12 - * کميل *
13 - .:راشد خدايي:.
14 - *بنت فاطمه*اظهر
15 - گلهو قطعه اي ازبهشت
16 - انديشه نگار
17 - *زهرا.م
18 - مجنون الحسين ع
19 - *ميثم*
20 - ||عليرضا خان||
21 - شبستان نور
22 - * هاتف *
23 - در انتظار آفتاب
24 - «امير معظم»
25 - *قاصدك*
26 - ♥ ح. بالايي
27 - ساعت يك و نيم
27 - محمد جواد س
28 - شهريار کوچه ها
28 - مهسا خانوم
29 - ميراب عطش
30 - قلمدون
30 - *سحربانو*
+
گفتند اخر خنده گريه است ... بهانه اي جور کن بخندم بغضم عجيب گرفته..دلم عجيب شکسته.....عجيب تنهايم.....فقط ذره اي محبت...ذره اي صحبت تا ارام شوم......
+
عجيب است،باز هم پرواز کنان به سوي تو مي آيم
پاک فراموش کرده ام بالهاي شکسته ام را ! ! !
عالي - اميد...
ممنون اميد خان - خواب پروانه ها
پاک فراموش کرده ام بالهاي شکسته ام را........دوس دارم هزار سال اينو بهش بگم - اميد...
+
فرق روزاي خوب و بد زندگي اينه که روزاي بد رو همون موقع مي‌فهمي روزاي بدن. اما روزاي خوبو نمي‌فهمي. بعدا که گذشت خاطره شد مي‌فهمي روزاي خوب بوده
+
گاهي خراب کردن پل ها چيز بدي نسيت
چون باعث ميشه نتوني به جايي برگردي
که از همون اول هرگز نبايد قدم ميگذاشتي…….
+
تو راحس ميکنم هردم
که با چشمان زيبايت مرا ديوانه ام کردي
من از شوق تماشايت
نگاه از تو نميگيرم
تو زيباتر نگاهم ميکني اينبار
ولي...افسوس...اين روياست
+
در هياهوي زندگي دريافتم چه دويدن هايي که فقط پاهايم را از من گرفت
در حالي که گويي ايستاده بودم …
و چه غصه هايي که فقط باعث سفيدي موهايم شد
در حالي که قصه اي کودکانه بيش نبود …
دريافتم کسي هست که اگر بخواهد مي شود و اگر نه نمي شود …
کاش نه ميدويدم و نه غصه مي خوردم …
فقط او را ميخواندم
+
اهل کوچه همه رفتند ولي ما مانديم
حقمان هست بي کس و تنها مانديم
هيچ تقصير کسي نيست اگر بي کس ورنجوريم
روشني هست خدا هست فقط ما کوريم
^ 92/9/18
+
روزگاري در گوشه اي از دفترم نوشته بودم
تنهايي را دوست دارم چون بي وفا نيست
تنهايي را دوست دارم چون تجربه اش کردم
تنهايي را دوست دارم چون عشق دروغين در آن نيست
+
ما انسان ها مثل مداد رنگي هستيم
شايد رنگ مورد عاقه يکديگر نباشيم
اما روزي براي کامل کردن نقاشيمان
دنبال هم خواهيم گشت
+
آدم ها مي آيند
دردها را ميخوانند
اگر خوششان آمد ميخوانند
اگر بيشتر دوست داشتند کپي ميکنند
اگر براي نويسنده ارزش قائل بودند کامنت مي گذارند
اما هيچ کدام نمي توانند
دردي که در مطالب هست را حس کنند
+
به بعضي ها بايد گفت رفتي فقط از کنار برو قاطي آدما نشي
به بعضي هام بايد گفت عزيزم اگه بخام زندگيمو از اول بنويسم شما پيام بازرگاني وسطشم نيستي
به بعضي هام بايد گفت تو دلت چند دست مبل داري
که هرروز يه نفر به دلت مي شينه
به بعضي هام بايد گفت اوني که شما اسمشو تو گوشيت عشقم سيو کردي
ما لوستر سيو کرديم ازبس .............
▌► | ► | ◄